De leeuwenrots en de ossenkar

4 juni 2018 - Sigiriya, Sri Lanka

In alle vroegte de koffer weer gepakt, ontbeten en de bus weer in voor ruim 2 uur, op weg naar de leeuwenrots. Het grootste deel van het reisgezelschap gaat op weg voor de beklimming van de leeuwenrots. Er blijven 7 "fotografen" achter. We mogen in het restaurant, waar we koffie gedronken hebben wachten, of we kunnen deelnemen aan een excursie met de ossenkar de binnenlanden in. Er valt dus weinig te fotograferen voor ons onder aan de leeuwenrots want we mochten niet eens mee de bus in. Wij achterblijvers waren dan ook allemaal heel erg teleurgesteld😉. Met zijn zevenen dus de ossenkar in. Hierover later meer, ik noteer nu de beleving van Danielle naar en op de leeuwenrots. 

Samen met Erwin aan de klim begonnen. Danielle vond de heenweg niet zo erg, maar de terugweg vond ze eng vanwege de uitgesleten trappen die glad konden zijn, waardoor de mogelijkheid om uit te glijden aanwezig was. Erwin liep volgens Dani al te transpireren voordat hij een tree gehad had, maar ging toch samen met haar stoer naar boven. Als eerste kwamen ze aan bij de ruine van de wateropslagplaats. Bovenop de rots ligt namelijk de ruine van een oud paleis, gebouwd door een bastaardbroer (geboren uit de haremkoningin) van de eigenlijke kroonprins. Deze bastaard was ouder dan de echte zoon (geboren uit de echte koningin) en heeft daarom de koning laten vermoorden en zijn jongere broer vluchtte daarna naar India. Uit angst dat zijn jongere broer op een dag terug zou komen om de troon op te eisen, met alle gevolgen vandien,  is hij boven op die allejezus hoge rots een paleis gaan bouwen, compleet met zwembad. 

Na ca. 800 treden de hoogte in kwamen ze bij de daadwerkelijke ingang naar het paleis, de ingang bestaat uit een paar leeuwenpoten, daarvandaan ging het verder omhoog via een wenteltrap. Boven waren mooie fresco's te zien van de hof/harem dames. Toen mochten ze nog een paar treetjes nemen, een stuk of heel veel, daar lag een zwembad😮! Zal wel veel emmertjes water halen geweest zijn destijds, hoe krijg je al dat water naar boven? Op dit hoogste punt waaide het ontzettend hard en moesten ze zich goed staande houden. Ze hebben veel foto's genomen, waarvan het uploaden net nog niet lukte, maar ik waag later nog een poging. Op de terugweg zagen ze nog twee varanen en een zielige olifant ergens in een poeltje. Danielle vond hem zielig want hij zat vast aan een ketting. Maar bijzonder blijft het natuurlijk wel, zo in het wild. 

Dan de tocht in de ossenkar. Een bijzondere ervaring. Hotsend en klotsend gingen we de bushbush in. Echt zo'n prachtige natuur en geen andere toerist te beleven, alleen de locals die hard aan het werk waren. Buiten een aantal fluitende vogels ook geen ander geluid dan de waggelende ossenkar en ons gegeit in de kar, we hebben ontzettend veel lol gehad. De locals zijn zo ontzettend vriendelijk, altijd lachen en zwaaien. Op enig moment moesten we uit de kar, een stukje lopen naar een meer en werden we op een soort houten mini catamaran naar de overkant gevaren. Onderweg maakten de roeiers voor iedereen nog een mooie waterlelieketting, die we omgehangen kregen. Daarna kregen we van een mooi meisje een soort kookles, pannekoek met kokos, sambal, ui, knoflook en millit. Alles maakte ze zelf. Het scheiden van de rijst, het openen van een kokosnoot, deze schaven tot kokoskrummels en het vijzelen van nog iets. Zoals gewoonlijk weer teveel om op te noemen. Het eindresultaat was heerlijk. Daarna een zoet suikerdingetje en een koffieachtige drank voor de spijsvertering. Dat kan nog spannend worden want bijna niemand heeft iets nodig voor de spijsvertering, integendeel. Na de kookles werden we weer opgehaald door een aantal tuktuks. Op naar het restaurant waar na 10 minuten de rest van het gezelschap weer aankwam. Erwin kwam als laatste uit de bus gedropen, zijn overhemd was totaal doorweekt. Maar hij heeft het toch maar mooi gedaan!

Nu zitten we in ons derde hotel voor weer twee nachten. Het dorpje heet Polonnaruwa. Morgenochtend gaan we hier de middeleeuwse ruinestad, de mooiste en oudste Boedhabeelden en nog een aantal stupa's bezoeken. Dit keer allemaal op de fiets....spannend!

Foto’s

2 Reacties

  1. Marja:
    4 juni 2018
    Ik zie alles voor me en inderdaad heel knap van Erwin dat hij gewoon al die honderden treden naar boven ging!! Wat een leuke foto’s weer. Jij in die ossenkar is ook erg leuk! Fijn dat jullie zoveel plezier hebben. Heb je geen zin om een rustdag in te lassen? Ik word eerlijk gezegd al doodmoe als ik alles zo lees. Maar ja ik ben dan ook veel ouder dan jij en “op leeftijd” 😬🤣😊
  2. Lisa:
    30 juni 2018
    Z oals steeds.ben ik ook hier weer veel te laat.terwijl ik toch echt elke dag gekeken heb,maar ik denk,misschien was ik elke keer veel te vroeg,maar goed,ik heb nu alles gelezen en ik vind het maar knap hoor dat je alles zo goed kunt weergeven Prachtig wat jullie allemaal mee maken.Een geweldige reis.Liefs voor allen