10-8-22: Met veel kabaal...

....gaat de wekker om 4:30. Vol enthousiasme springen we uit bed, alhoewel het eerder een stram gestrompel is! Even wat rekken en strekken en dan komt er leven in de tent. Alles is gisteren al ingepakt dus nu alleen een snelle sprint onder de douche, tanden poetsen, aankleden en de laatste spullen nog in de koffer of rugzak proppen, slotjes erop en wonder boven wonder gaan alle koffers dicht zonder er bovenop te hoeven zitten. Gucci iets te eten geven maar voor ik haar nog een laatste knuffel kan geven vliegt ze in  de chaos alweer naar buiten. Nadat ze twee weken geleden zo ziek was is ze toch nog redelijk snel weer opgeknapt. En gelukkig komt lieve vriendin Judith een paar dagen om Gucci verder plat te knuffelen en te verzorgen, daarna komen Abby en Max in ons huis het stokje overnemen, een hele geruststelling. Mijn telefoon gaat en er wordt aangekondigd dat de taxi er over twee minuten is. Tot zover gaat alles volgens schema. Nog een snelle check of alle paspoorten en belangrijke papieren in de rugtas zitten en we rijden de koffers naar buiten. Ruime taxibus en heerlijk rustig op de weg, we zijn ruimschoots op tijd op Schiphol, voorzien van broodjes en water, gehard om de rijen voor check-in en security te trotseren..... We komen aan, zien een lange parade van witte tenten......helemaal leeg! Vlak voor de deur worden we uit de taxi gegooid met koffers en al, het is een gezellige drukte, efficiente dames van de KLM wijzen ons de weg en binnen no time staan we in een schappelijke rij bij de security. Met twintig minuten staan we voor de paspoort controle, waar het voor mij nog mis dreigt te gaan omdat mijn paspoort er steeds uitgespuugd wordt. Erwin is het gestuntel inmiddels zat en roept van afstand: misschien moet je de kant met de foto er eerst in stoppen?  Het was nog vroeg zal ik maar zeggen🙃. Koffietentje opgezocht en heerlijk relaxed van de cappucino genoten, beetje gewinkeld en op naar de gate. We nemen plaats in de wachtruimte en ik kijk om me heen en zie een oud-collega, Daniel P. Ook op weg naar Johannesburg voor een rondreis van vijf weken. Even een praatje mee gemaakt en toen weer op efficiente wijze volgde de boarding. Het wordt een vlucht van 10 uur en 10 minuten. Ik schrijf dit stukje vanuit het vliegtuig. De eerste 4 uur zit er inmiddels op en die hebben we gevuld met een warme maaltijd als lunch, een spelletje Triviant waarbij ik Erwin heb verslagen 😉 ( met wat hulp van Phil) en een beetje slapen. Heb zin in koffie, hoop dat ze zo langs komen..... En dat gebeurt dan ook, we worden rijkelijk in de watten gelegd. Opeens begint het op te vallen dat een van de stewards wat extra aandacht aan Phillip besteedt, gezellig praatje, vraagt wat voor reis het wordt, is hij met zijn familie, etc. etc. zoals Phil is antwoord hij vriendelijk, maar na een paar uur is hij het wel een beetje zat, blik intens op de film die hij aan het kijken is en hopen dat de boodschap duidelijk is.... geen interesse!! We hebben er wel om kunnen lachen gelukkig, en na 2 weken vliegt hij snel weer terug naar Esmee 🙂

Na een prima reis met goede verzorging komt het vliegtuig om 21:15 met een zachte landing aan in Johannesburg. Al met al een  vlotte reis. Bij de bagageband plukken we alle vier onze koffer van de band, dus ook dat gaat voorspoedig. In de hal worden we opgewacht door Eileen onze Zuid Afrikaanse gids voor de komende weken. De groep bestaat uit 25 personen van jong tot iets belegen, leuk om ze te leren kennen. Volgens de gids spreekt de hele groep over 2 weken vloeiend Afrikaans. Nou klinkt dat best charmant, maar ik voel nog niet echt de behoefte om het zelf te gaan spreken. We worden richting bus gemanouvreerd en met 20 minuten staan we voor het Birchwood hotel. Welkomsdrankje en op naar de kamer om de nacht door te snurken.... voor Erwin dan. Ik ga mijn eerste blog op Zuid Afrikaanse bodem schrijven. Het is nu 00.01 uur en bij mij gaat ook het licht uit. Aangezien we hier geen wifi code hebben, vrees ik dat dit blog pas gepubliceerd wordt zodra ik verbinding heb, hoop dat het gaat lukken.