Inhaalrace van 4 dagen

Vervolg van ons verslag. In Mlilwane hebben we geslapen in de rondavel, heel grappig maar ontzettend koud. S ochtends en s avonds gegeten in een open restaurant, heerlijk eten maar wederom, echt heel koud. Bij het ontbijt stonden 3 schalen met ontbijtgranen en yoghurt. Op enig moment zagen we een paar brutale vogels (wel prachtige gele exemplaren) op de rand van de schalen zitten om zich te goed te doen aan de ontbijtgranen. Ik heb die ochtend de ontbijtgranen overgeslagen maar we zagen dat Franse gasten volop ontbijtgranen in hun yoghurt schepten.... worden ze gewaarschuwd door het personeel? Nee tuurlijk niet. Laat die bleekscheten maar lekker eten zag je ze denken.

Na het verblijf in eSwatine weer terug naar ZA volgens dezelfde grensovergangprocedure (dit is weer een galgje). Via kwazulu-Natal naar ons volgende verblijf in een prachtig natuurpark. Het resort is mooi onderhouden en de kamers prima. Een flink kampvuur buiten met stoelen eromheen. Ook hier mag je vrij wandelen tussen de impala's, zebra's en antilopen. Er staan wel hekken omheen om de iets grotere dieren af te schermen, zoals de giraffen en de gnoes. Aapjes te over, dus deuren en ramen gesloten houden. In het restaurant hebben ze hier bedacht dat ze de open ramen ook kunnen afschermen met plastic luiken en binnen staan een paar heaters. Al met al heerlijk eten en een aangename temperatuur. In de ochtend volgt safari nummer 3. Het blijft leuk, maar nog steeds valt er geen luipaard te spotten. Die zijn schuchter en verstoppen zich bij het kleinste geluid. Het gras is zo n 40 tot 50 cm hoog en er is veel struikgewas. De kans om er een te spotten is dus zeer klein. Het grappige is wel dat we in het hoofdgebouw in een prachtige kamer een opgezet luipaard aan de wand zien hangen. Hij terroriseerde jarenlang de omgeving waardoor ze hem uiteindelijk toch moesten afmaken. In de avond ons laatste avondmaal in het resort met een onverwacht dansoptreden van het personeel in traditionele kledij en veel spelletjes quicks gespeeld. Inmiddels heel veel mensen het spel geleerd. 

In de ochtend vertrokken naar St. Lucia voor ons volgende verblijf. Onderweg horen we dat ons oorspronkelijk verblijf is overgeboekt. Straks maak ik dit verhaal verder af, ik moet nu met Danielle een warme trui gaan scoren, het is hier heel koud en het gaat nog veel kouder worden... In St. Lucia worden we naar het alternatieve verblijf gebracht. Ziet er van de buitenkant bruin en smoezelig uit. Enkelen van de groep vinden de donkere en vervallen staat van onderhoud deprimerend. We horen dat het ontbijt wel in het oorspronkelijke hotel zal plaatsvinden en Eileen verteld blijmoedig dat het nieuwe onderkomen van dezelfde eigenaars is als het oorspronkelijke en dat we midden in het stadje zitten. Iedereen is stil maar mijn nekharen gaan rechtovereind staan. Beste Eileen je probeert de situatie leuk te verkopen maar ik accepteer dit niet. Een dame geeft bijval en ook Erwin, laat zich horen. Er volgt een pittige discussie maar na verloop van tijd ben ik er klaar mee. Doe ermee wat je wilt, maar hier gaat een  klacht op volgen. EIleen is niet blij  maar dat interesseert mij dan weer niet. In de middag volgt een boottocht over een meer waar zich veel hippo's bevinden. Tijdens de tocht hoor ik Eileen veel telefoneren, ik ben benieuwd... De boottocht is leuk, veel hippo's te zien, maar ze komen meestal alleen met hun ogen boven water en nemen dan hapjes lucht. Op enig moment  begint er een te gapen, dat is best indrukwekkend want dan komt de hele kop uit het water. Helaas te laat om het moment te fotograferen. Verderop nog een zonnende krokodil en niet veel later toch vlak bij de kant een familie waarbij de moeder een kleintje op de rug heeft. Nijlpaarden zwemmen niet maar lopen in het water, het kalfje was daar waarschijnlijk nog te klein voor. In de avond gaan we in het kleine plaatsje eten en we worden vooraf gewaarschuwd dat er wel eens hippo's over straat lopen om vers gras te eten. We zitten net in het restaurant en willen  bestellen als er veel tumult is buiten. Binnen enkele seconden spurten alle gasten  naar buiten en zonder te weten waarom rennen wij erachteraan... hoezo kuddedieren? Maar inderdaad er loopt een hippo op zijn gemak door de straat te struinen, hoe bijzonder is dat? Helaas weer te laat voor een goede foto🥲. We gaan verder met bestellen en Eileen komt vertellen dat de eigenaar bereid is om de hele groep een diner aan te bieden. Maar drinken moeten wij dan zelf betalen.... de krent. Voor en hoofdgerecht is samen tussen de € 10,00 en €15,00. Verschil van kosten voor de accomodatie is € 50,00. Thuis gaan we NRV maar even aan de jas trekken. De 2e dag in St. Lucia is een vrije dag met een optie voor een 4e safari, keuze halve of hele dag. Wij gaan voor de halve dag. Het wordt weer een zonsopgang safari, waarbij we om  5:00 worden opgehaald met de open jeep. De plastic flappen gaan wel voor de ramen, maar evengoed is het zo ontzettend koud, het is een uur rijden naar het park namelijk. We pakken onszelf in met mutsjes en hoodies, sjawlen en het dekentje dat we kregen van de ranger. Onderweg in het pikkedonker lopen de locals gewoon onverlicht langs de 'snelweg', waarschijnlijk op weg naar hun werk of weer op de terugweg. Er heerst nog steeds grote armoede en blijkbaar is er vaak niet voldoende geld om openbaar vervoer te nemen. En wij maar denken dat het zitten in een koude, tochtige jeep afzien is. In het park weer veel neushoorns, leeuwen (heel ver weg.... waren op jacht naar een impala), ghudus, antilopen, zwijntjes, etc. gezien. De ranger vertelde dat ze leeuwen op jacht vaak kunnen opsporen omdat de gieren in de lucht ook een jagende leeuw kunnen spotten en dan boven de jachtplek rondcirkelen. We zijn echter nu wel klaar met de safari's. De luipaard die we nog steeds niet (levend) gespot hebben, laat zich ook vandaag niet zien.