Van St. Lucia naar Drakensbergen

We pakken de koffers in en gaan eerst ontbijten in hotel Forest lodge, ons oorspronkelijke hotel. Een ritje van 5 minuten en sommigen lopen de 500 meter zelfs. Zo kort is dus de afstand tussen beide accomodaties. Het 'enthousiaste' verhaal dat we met de andere accomodatie dan midden in het dorpje zitten slaat dus nergens op. Maar goed we komen binnen en slaan stijl achterover van de mooie en verzorgde receptie, mooie ontbijtzaal en prachtige tropische tuin met mooie zitjes en mooi zwembad. We hebben overal foto's van gemaakt, ook van een kamer met zeer verzorgde badkamer...... ik moet nu met Danielle minigolfen (we zitten inmiddels in het Gooderson resort), vanavond gaat dit verhaal verder.. 

Het internet blijft hier dramatisch, wordt er telkens uitgegooid dus misschien staan er dubbele of vreemde teksten. Thuis bij beter internet werk ik alles bij.

Oke, na een heerlijk ontbijt in Forest lodge gaan we op pad naar onze volgende locatie, de Drakensbergen. Het wordt weer een lange dag bussen.... in de middag wordt er een lunchstop gemaakt in Pietermaritzberg, in een shoppingmall volgens Eileen. Phil voelt zich al de hele ochtend beroerd en mijn darmen zijn overactief, ik ben dus blij met de nabij gelegen toiletten, Phil en ik bezoeken die als eerste. Erwin en Danielle lopen vast door en even later treffen we elkaar in het winkelcentrum.. winkelcentrum? Het is een binnenkermis omgeven door de ene na de andere fastfoodketen. We hebben hier zo geen zin in, gillende kinderen, uitgebluste ouders, uiteindelijk vinden we toch iets waar nog salade en vis wordt geserveerd, we bestellen wat sushi, salade en patat maar voordat het geleverd wordt gaat het met Phillip steeds beroerder tussen al dat gekrijs. Phil en ik gaan terug de buitenlucht in en wachten daar op de rest van het gezelschap. Erwin en Danielle hebben gelukkig aardig wat op gekregen van de bestelling. Goed het grootste deel van de ochtend was het een mooie rit door een fascinerend groen landschap, het landschap van de duizend heuvels, meer een omgeving van de welgestelde inwoners van ZA. Na het middagmaal beginnen we aan de tocht door de Drakensbergen. Het wordt steeds mooier en mooier, ik weet van gekkigheid niet meer waar ik moet kijken, ruig, vergezichten, bossen, meren, bijzonder mooi. Uiteindelijk arriveren we bij een heel mooi resort,, (Gooderson) goede kamers, lekker eten en heel veel te doen. Golfen, zwemmen, midgetgolf, wandelen, hiken, paardrijden, fitness en een spa. Voor de volgende dag is een optionele excursie naar Lesotho te boeken. Erwin wil mee maar Phillip, Danielle en ik willen in het resort ontspannen. Wel worden we gewaarschuwd voor de bavianen en die zijn hier in overvloed. Brutaal als wat, maar wel grappig. Vanochtend moest Erwin om 8:15 de 4×4 in voor de bumpy roadtrip naar de Sani pass in Lesotho. Phillip, Danielle en ik hebben gewandeld en het park verkend. Daarna ging Phil fitnessen en Dani en ik hebben een potje minigolf gespeeld. Vannacht was het weer rond het vriespunt, maar nu zitten we heerlijk in het zonnetje te lunchen, het gezeur met de alternatieve locatie zijn we alweer vergeten, je krijgt hier een fijn vakantiegevoel. Ik moet nu wel mijn heerlijke salade gaan eten want de bavianen azen op al het eten dat op het terras geserveerd wordt. De smiechten gluren van achter de dakrand. Net ging er eentje met een plastic suikerpot vandoor, geen grapje. Nog meer groot tumult, een baviaan trekt een autodeur open op zoek naar voedsel🤨. De eigenaar is behoorlijk geschrokken. Er lopen hier ook allemaal bewakers rond met een soort paintball wapen om de apen weg te jagen.

Danielle gaat zo paardrijden en als ze terugkomt gaan we samen naar de spa voor massage en manicure....het begint op vakantie te lijken😃