De Panoramaroute en God's window

Vanochtend na het ontbijt de bus in om de Panoramaroute te rijden. Het eerste gedeelte lijkt een beetje op het Zwarte woud in Duitsland of toch meer op Frankrijk, of nee toch meer op het heuvellandschap van de Ardennen. Kortom ik weet net niet, het is gewoon overweldigend mooi! Overal zie je keurig aangeplante bossen met reuze picea's of loofbomen. Wat ze aan hout omhakken, planten ze weer netjes terug in ZA. Hout blijft een bron van inkomsten en het is goed voor het milieu. Shahib onze chauffeur heeft er lekker de vaart in,  maar we krijgen te horen dat er op onze route veel aan de weg gewerkt wordt, en weldra staan we dan ook stil achter een geel plastic stopbord. Eileen begint na tien minuten hard te lachen, dit is beter dan een soap zegt ze. Wij allemaal een blik op de weg werpen: een man zit in een shoveltje, 2 staan van een paar meter afstand met de handen in de zakken te kijken, eentje hangt half uit een auto en  nog een paar zitten in de schaduw van een paar bosjes. Allen wel gehuld in een oranje hesje. Na zo'n 10 minuten shovelen staat er een mannetje op, haalt het gele stopbord weg, een ander maakt een zwaaibeweging dat de bus weer verder mag en weer een ander lacht vriendelijk met een  bedankknikje naar de chauffeur. Welkom in Afrika zegt Eileen, zo werken ze aan de weg. En jawel dit soort taverelen kwamen we nog een aantal keren tegen. Ach de heren zijn  van  de straat zullen we maar zeggen.... nee dat klopt toch niet🙄.

We rijden naar ons eerste stoppunt de Three rondavels in de Blyde river canyon... iets met een koning die drie ondeugende vrouwen had en ze allemaal een eigen berg gaf. Een vaag verhaal wat ik niet kan checken want het internet is hier niet vooruit te branden en  valt ook constant weg. Het uitzicht was trouwens spectaculair, volop adelaars in de lucht en fantastische bergtoppen met diepe canyons.  Het is er prachtig groen, maar toch ook weer ruig. Het internet is tot nu toe te traag geweest om foto's te uploaden, maar ik blijf het proberen. Daarna een park bezocht waar de potholes van Tom Bourke bezocht kunnen worden. Ook een majestueus landschap met prachtig uitgesleten rotsen waar indrukwekkende watervallen vanaf donderen. Tom Bourke was een pionier die ergens 18e eeuw een stuk land kocht in ZA waar de Treur rivier doorheen liep. Hij claimde dat er goud in  de rivier zat waar hij zelf erg rijk van werd. Tegen betaling mocht een buitenstaander ook komen hengelen naar goudstukjes.... dat er goud zat in de rivier is nooit bewezen, slimme rakker of niet? Daarna door naar God's window. Een wereld beroemd fraai uitzicht over een groot stuk Afrikaanse natuur dat bijna 800 meter lager ligt. Volop fotomomentjes dus. Al met al iets dat je gezien moet hebben op deze reis.

Om 15:00 uur thuis, even omkleden voor een extra geboekte sunset gamedrive. Van te voren reviews gelezen dat er weinig te zien was. Goedkoop is het tripje niet, dus ik had Erwin al ingefluisterd dat het van mij niet hoefde. Wel de optie om de safari in een open jeep ipv de dichte autobus te doen. Erwin zat samen met Phillip achter in de bus toen Eileen kwam inventariseren welke extra optionele excursies wij wilden. Ik verwees haar naar de grote baas achter in de bus. Aha, zei ze: hij is de minister van financien? Waarop mijn antwoord was: je zit er niet ver naast😉. Goed even later komt Erwin mijn portemonnee invorderen, hij had toch beide excursies geboekt, zoals eerder geschreven was al het gepinde geld bijna weer op. Goed wij toch net einde middag mee voor de sunset safari, en eerlijk is eerlijk, ik geef het niet graag toe, maar "mijn Erwin 😇" had een hele goede keuze gemaakt. Het was een waanzinnig mooie trip. Ik zal de beesten die we gezien hebben even opnoemen: apen, antilopen, nijlpaarden, twee zonnende krokodillen (wel ver weg), een korhoen (niet lachen, werd gepresenteerd als iets heel bijzonders), een grote kudde olifanten, waterbuffels, hordes zebra's, een cheetah, dat schijnt heel speciaal te zijn omdat ze zich nooit laten zien en er maar een paar leven in het inmens grote Krugerpark. Op enig moment vertelde de gids dat er een leeuw gespot was die een buffel gedood had, hij stelde voor om de jeep te keren en op zoek te gaan naar de leeuw. We kwamen tenslotte om "the big five" te spotten... hij keerde de jeep en we reden verder de bush in, en verder, en verder, tot er een bloedmaan gespot werd. Fotomomentje! Daarna was de prachtige zonsondergang te zien, bijzonder mooi, even gestopt om te fotograferen, en weer door, en door en door... het werd donker, nog donkerder, maar nog steeds geen leeuw te bekennen. Op enig moment werd de auto in niemandsland stilgezet, overleg gepleegd, jeep gekeerd, de leeuw was toch ergens anders gespot, en even later stopt de jeep bij een wel heel mooi en bijzonder tafereel: 3 leeuwinnen met zeker 6 welpjes doen zich tegoed  aan een buffelbuffet, op ongeveer 4 meter afstand van de jeep. Welpjes kropen zelfs in de buffel om aan hun trekken te komen. Gek genoeg wordt ik bij dit soort beelden op tv kotsmisselijk  maar hier was het zo bijzonder en duidelijk een onderdeel van de natuur. Voldaan reden we weer naar de uitgang, opeens liep een hyena midden op het pad te joggen voor de jeep. Daarna weer een  kudde zebra's, antilopen, een baby van het een of ander beestje en ik zal er nog wel eentje vergeten zijn. Om 19:30 reden we zeer tevreden huiswaarts, onderwijl Erwin de nodige veren in een donker gaatje stoppend. Net een Afrikaanse braaimaaltijd genuttigd, nu toch maar even de belevenissen geblogd, kijken of ik een beetje wifi kan veroveren om dit verhaal te publiceren en dan heel snel slapen want morgenochtend gaat om 3:50 de wekker, we krijgen om 4:30 thee/koffie en gaan dan weer en mass de bus in voor de vroege ochtend safari. Zelfs Harry durfde ons niet zo vroeg op te laten draven, die Eileen is een harde tante😟...