Een "luierdagje", nee toch maar "lui dagje".

Vanochtend aan het ontbijt bedacht ik me dat ik met een hele dag luieren in het vooruitzicht waarschijnlijk niets te melden zou hebben in het blog. Wel, ik had het mis! Zoals vermeld zijn de werknemers/sters hier heel erg vriendelijk. Ze vouwen ter begroeting hun handen voor hun gezicht en knikken er heel licht bij. Gisteren hebben we van Thom geleerd dat er een betekenis hangt aan de hoogte waar de punt van de handen zich bevindt. Houden ze hun handen ter hoogte van de maagstreek, dan begroeten ze iemand die jonger is. Voor de borst iemand van gelijke leeftijd, ter hoogte van de kin, iemand die ouder is, ter hoogte van het voorhoofd is de groet voor de koning en iets boven het hoofd de groet voor de goden. Hier in het hotel vouwen de jongere bedienden in b.v. het restaurant hun handen en lopen dan buigend iets achteruit, alsof we Alex en Maxima zijn. Enkele collega's hebben al aangeboden om af en toe "kom, laten we gaan" tegen mij te zeggen. Ik zou het wel op prijs stellen als ze dan ook hun handen vouwen, met de punten van de vingers ter hoogte van hun voorhoofd terwijl ze dan een paar stappen achteruit zetten. Kom op heren, jullie hebben nog een paar dagen om te oefenen.... nu spreken niet alle werknemers even goed Engels en dat geeft natuurlijk niets. Ze hebben dan ook geintroduceerd dat als ze denken dat ze begrepen hebben wat je bedoelt, het nog eens langzaam herhalen, zodat je de bestelling kan bevestigen. Vanochtend aan het zwembad hadden Erwin en ik al 2 cappucino's gedronken en 1 sprite. Even later schoven Danielle en Phillip bij ons aan en wilden we weer een rondje bestellen. Phillip wenkte de bediende die afwachtend met zijn handen op zijn rug ergens in de hoek van het zwemgedeelte "verborgen" stond, in afwachting van een opdracht. Meteen kwam hij aangetippeld. Phillip bestelde dus 1 sprite, 2 Proudy Marys en 1 Golden Wonder (de laatste 3 zijn heerlijke verse vruchtenjuices). De jongeman kijkt naar het blikje sprite op tafel. "1 sprite?" vroeg hij vertwijfeld. Phillip legt het nog een keer uit. "Oh, 2 cappucino's? Nee, nog een poging van Phillip. De jongeman liep weg en komt 10 minuten later met de rekening die we nog moesten ondertekenen. Phillip lacht, trekt zijn handen op in een berustend gebaar. Het gaat vandaag waarschijnlijk niet meer lukken... Ik wil het niet zo snel opgeven, kom van mijn bedje af en doe ook een poging, met handgebaren en al. Wijs ons vieren aan, maak drinkgebaren, doe er nog een rondedansje met mijn vinger bij en spreek heel langzaam de namen van de drankjes uit. Weer een onrustige blik van het mannetje, wat bedoelen die blanke gekken nou? En net toen ik dacht: ik ga de manager wel even zoeken, die echt goed Engels spreekt, zag ik dat Erwin aan zijn tweede poging begonnen was, en toen viel het kwartje. Phillip keek me lachend aan "ben benieuwd wat we zo gaan krijgen, mam". En yes! Een kwartiertje later werd de juiste bestelling gebracht. Heerlijk, het kostte wat moeite maar dan heb je ook wat. Tussen de middag wilden Danielle en Phillip iets eten. Phillip een pizza Margarita en Danielle een bordje patat. Alleen voor het bordje patat moest nog wat extra moeite gedaan worden, maar de pizza was in 1 keer raak. Leert onze kleine vriend snel of niet?

Om vier uur toog ik richting de "spa" voor mijn  "traditionel massage". De andere massages zeiden me niet zo veel, dus avontuurlijk als ik ben ga ik maar "op safe". Ik wordt verwelkomd door een klein poppetje, dat mijn slippers verruild voor een paar van palmbladeren, daarna krijg ik een heerlijk glaasje lemonjuice, opgediend op een dienblaadje met bloemetjes en een stukje lemongras. Even nippen aan mijn glaasje en toen moest ik al mee naar de massageruimte waar twee bedden staan van 1.20 mtr. Oke, geen massagetafel, ik laat me verrassen. Zacht muziekje, gedempt licht, wat wil ik nog meer. "Poppetje" spreekt niet zo heel goed Engels, of laten we het erop houden dat ik het niet goed versta. Ze wijst op een wit t-shirt en iets roods dat daaronder ligt en wijst naar mijn jurk. Ik begrijp eruit dat ik mijn jurk uit moet trekken en de andere kleren aan moet doen. Poppetje verdwijnt weer door de deur, dus op goed geluk laat ik mijn ondergoed aan, trek het t-shirt aan en kijk wat het rode ding is. Een enorme grote weide broek met twee touwtjes eraan. Ik spring erin en kijk hoe de touwtjes vastgeknoopt moeten worden. Ik bedenk iets waardoor de broek uiteindelijk om mijn heupen blijft hangen, ga op het bed zitten en wacht weer op poppetje. Lief lachend komt ze binnen, zegt weer iets waar ik echt geen kaas van kan maken en zet dan een bakje met water bij mijn voeten, geurend naar citroen. Voeten in het badje en ze wast mijn voeten met citroenschijfjes. Grappig gevoel. Dan mag ik op mijn rug op het bed gaan liggen en krijg ik iets lauws over mijn ogen. Ik voel dat poppetje op het bed springt, en dan trekt ze van leer.... tjonge, wat een venijn zit er in die kleine vingertjes. Ik wil me niet laten kennen maar enkele ogenblikken later vraag ik toch maar of het iets zachter kan. Ik verdenk die masseuses in Vietnam en Cambodja ervan dat ze wraak willen nemen op die vervelende Europeanen. Dit kan toch niemand echt lekker vinden. Ik voel een ellenboog en even later een paar hielen waarmee ze mijn bovenbeen uit de kom probeert te trappen. Na drie kwartier martelen begint ze aan mijn hoofd en eindelijk voel ik dat mijn gebalde handen beginnen te ontspannen. Dan toch nog een "happy ending" (gelukkig niet die ene...). 

Vanavond gaan we naar Pubstreet, daar schijnen de leuke eettentjes te zitten. We willen er met de tuktuk heen. Eens kijken of we dan ook weer iets mee gaan maken. Tot nu toe hebben we nog geen saai dagje meegemaakt, zelfs ons "lui dagje" was me er weer eentje...